TrunkAls een kind gedurende langere tijd last ondervindt van één of meer anderen en zich daar niet tegen teweer kan stellen, is er eigenlijk al sprake van pesten.

De informatie op deze pagina's is vooral bedoeld om een indruk te krijgen m.b.t. de visie achter deze uiterst effectief gebleken methode.
Op de televisie is over deze aanpak een documentaire uitgezonden onder de naam "Bullying-I want it to stop". De informatie is vooral bestemd voor alle volwassenen die zorgen voor kinderen. De term "ouders" geldt dan ook voor alle verzorgers.

Als ouder kan u via uw kind geconfronteerd worden met pesten op school, bijv. doordat uw kind iets verteld over onaardig gedrag van andere kinderen. Misschien merkt u bij uw eigen kind tekenen van ongelukkig zijn, of angst om naar school te gaan. Het kan ook voorkomen dat u te horen krijgt dat uw kind zich agressief of onaardig gedraagt ten opzichte van andere kinderen.
Het ligt voor de hand dat u zich hier onplezierig bij voelt en misschien zelfs boos wordt. Ook zult u zich waarschijnlijk zorgen maken over de ernst en omvang van dit probleem en kunt u zich machteloos en/of onzeker voelen over hoe dit probleem op te lossen.
Het doel van de cursus die wij ontwikkelden is om op elke school ten minste een aantal leerkrachten op te leiden tot pestcoördinatoren, die in staat zijn om effectief in te grijpen bij pestgedrag.Daarnaast is het belangrijk dat het grootste deel van het team snapt hoe de aanpak werkt.
Als een kind zich al langer ongelukkig voelt omdat hij of zij stelselmatig geconfronteerd wordt met onaardig of agressief gedrag, wordt geplaagd of buitengesloten van de sociale groep (school, klas, etc.), spreken we van pesten. Wij gebruiken dit begrip dus niet voor incidentele situaties waarbij kinderen zich een enkele keer vervelend of grof gedragen. Het is alleen pesten wanneer het langere tijd aanhoudt.
Pesten kun je beschouwen als een conflict. Het woord conflict heeft voor veel mensen een ernstige of heftige gevoelsbetekenis, toch zijn conflicten in menselijke relaties vaak onvermijdelijk. We doen er dus beter aan conflicten serieus te nemen en ze te benutten om te leren ermee om te gaan. Door er aandacht aan te besteden kunnen we ontdekken hoe we het aantal conflicten kunnen beperken en hoe we ze effectief kunnen oplossen voordat ze escaleren. Een van de gevolgen van het toepassen van de No Blame methode is dus dat kinderen (en leerkrachten) leren om samen conflicten op te lossen door verantwoordelijkheid voor elkaar te aanvaarden. Bij deze methode wordt dat niet expliciet benadrukt of als een moraliteit ingehamerd, we volstaan met het iedereen laten ervaren van deze houding.